Eski bi kız arkadaşımın yazdığı bi yazıdır..Lise forumumuzda buldum bunu...Altında kimseye ithaf edilmediği yazıyor..Bende oyle deyim..Sadece paylaşım...
Uçurumun kenarında olmak...Adım gibi biliyorum.Evet , bazen bazı insanları
çok seversiniz..Hem de ne çok..Ve bazen onlar sizi bilerek,belki bilmeyerek
uçurumun kenarına sürüklerler...Bir rüzgar,bir fırtına gibi eserek geçer
hayatınız...Hem de ne esiş..Ve bu esmeler sizi gün gelir hiç
bilmediğiniz,tanımadığınız bir yere savurur!..Bu yeri bileniniz tektir..Kurtarıcınız
da...Dolayısıyla size el uzatabilecek yegane kişi O'dur..O'dur ;bilirsiniz, tektir
ama biran düşünürsünüz ! Beni bu yola iten zaten O değil mi?Neden itti?Demek
ki ;O'nu mutlu edecek şey buydu..İşte dersiniz,işte sırf bu yüzden O'nu
üzmemek ,mutlu olmasını sağlamak adına O'na dokunamazsınız..Kıramaz,ellerini
tutamazsınız...
Sevgi fedakarlık ister..Sevmek mutlu olmak değildir.Bazen hüzündür...Hatta
çoğu zaman..Elde ettiğinizi düşündüğünüz an belki de hiçbir şeye sahip
değilsinizdir..O'nsuz belki hiçbir şeye benzemez bu ay,bu güneş..
Mutlu olmak nedir diye sorulsa sana <<O>>demelisin alabildiğine...O olmalı kıpır
kıpır yüreğinde..Eğer O yoksa;yetim düşlerinin kimsesizliği büyütür
karabasanlarını yüreğinde...Eğer O yoksa;Belki sende yoksundur..Ama O'nun
<<huzurlu varlığı>> için sen biraz kendinden vermelisin..Belki sırf onun için
onsuzluğu göze alabilmektir...
Belki vazgeçilmezindir, gözbebeğindir.güvendiğindir..Ve güvensiz yaşamak
zordur;bilirim fakat,onun güveni için bir şeyleri terketmek
gerekir...Örselenmiş,yağmalanmış gibi bir yürek kalacak belki elinizde...
Çok acıyacak kalbiniz ,gerçekten seviyorsanız da yaranız hiç kapanmayacak...
O;her sabah uyandığın gün ışığında perdenin arasından sızan ufak bir ışıktır
sende...O;kalbinin ucundan damlayan şiir tadında boş kağıda dökülen cümleler
dizinindedir...O;hergece o olmasada görmeye çalıştığın pembe
rüyalarındadır...Bunu böyle bilipte aldığın her nefesi boşluğa üflemek ne zordur
bilirim...Ô'na hissettiklerini ;bir kağıda şiir gibi,bir de boş odanın duvarlarına
haykırdığınada eminim..Ama sevmek;kendini düşünüp mutlu olmaktansa;O'nsuz
olup O'nu mutsuz etmemek adına kendinin feda edebilmektir...İçinde bir şey
acıyacak, O gelince aklına..Yerine sevemezsin,ama razı olmalısın;Onsuz
tükenmesine yılların...Gönlünde bir nefeslik derman dahi kalmayacak belki,ama
O mutlu olacak...
Aydınlığındır senin..Belki o gidince her şey karanlığa bürünecek ama şunu bilmek sana huzur verecek :
<<O MUTLU...>>
Şimdi gece oldu yine..O ayrı Sen ayrı yastıklarda...Şimdi kaç kez kan oturmuş
gözlerinle O'nsuz kabuslarından uyanıp karanlıkla yoğuracaksın
gözlerini...O;ömürsüz sevgine ömür verenindir belki...Onsuz hayat kitabını
saman kağıda basılmış gibi hissedeceksindir..
Hatıralar fısıldaşır,yüreğinin en kuytu yerinde...Buhranlı akşamlarda belki
canından kan damlar,O'nsuz kaldın işte;Siyahlar sevinçte belkide ama,Eğer O
mutluysa her şeye değer...Gecenin yalnızlığında,işte bunu düşününce söner
hasret fenerleri gözlerinde belki...
Kendine gel şimdi..Uçurumdaysan,Onu çok seviyorsan,ona yüzde bir ihtimal
dahi zarar vermemek adına ,Elinden tutup onuda uçurumdan
sürükleme..Kendini boşluğa bırak ,kalbiinde yalnızca O olsun,ama Onuda alma
yanına..Bırak!.. Sendeki yüreği O da hissederse;sende O'ndasındır
zaten..Yaşadığın her şey;Yüzünde yazılı, Kalbinde kazılı kalsın...Bırak sensiz
hayatında, seni yaşatabilsin..Ve düşerken yükseklerden;Dilini bu mısralar
süslesin:::
''Sıyır Umutlarını Karanlığın Yakamoza Hasret Denizinden
Bilirim;Ne de Çok Ağladın Bir Damla Yaş Dahi Dökmeden
Kaç kez İhaneti Yaşadın;Çocuk Yüreğinle Sevgili Elinden...
Farzet ki Sevgi;Sevgilide ÖLÜME Tebessüm edebilmekmiş...''Ona Ölmek
Ynt: Ona Ölmek By: melek_03 Date: April 06, 2010, 08:46:06 PM
Tşk. ettim Paylaşım için Çok Güzeldi
):