Jülide'yle Röportaj Yapan Bazı Muhabirleri Arayıp, Kendi İsmini Vermeden Garip Garip Sorular Soruyormuş.
Kar soğuğundan korunmak için paltomun önünü ilikledim, kaşkolümü sıkı sıkı boynuma doladım, tam çıkmaya hazırlanıyordum ki ofis telefonum çalmaya başladı.
Zır... Zıır. Zıııır.
Her kimse, ısrarla arıyordu.
Zamanlaması harikaydı.
Söylene söylene ahizeyi kaldırdım: "Alo!"
Bir erkek sesi:
- Şebnem Hanım'la mı görüşüyorum?"
- Evet, buyrun!
- Ben Abdurrahman (Soyadı bir garipti, hatırlamıyorum) Sizin bir okuyucunuzum. Tokat'tan arıyorum.
- Sizi dinliyorum.
( Maraton koşusuna çıkmış da nefes nefese kalmış gibi kesik kesik konuşuyordu.)
- Ben Jülide Ateş'in sapığıyım!
( Kendimi bir an korku filmi seyrediyormuş gibi hissettim. Her yanım buz kesti!)
- Hıııııı! Dalgamı geçiyorsun kardeşim, başka işin mi yok?
- Yok yok, sakın telefonu kapatma. (Pis bir kahkaha) heee hee... Şaka yapıyorum ben onun bir hayranıyım. Beni iyi tanır, sever. Sizden onun telefon numarasını istiyorum. Galiba yine numarasını değiştirdi. Bende telefon numarası vardı. Daha evvel onu görmek için defalarca istanbul'a geldim. Bir keresinde işyerine gittim. Ona orkide almıştım. Ama benimle görüşmek istemedi. işi vardı herhalde. Belki bu sefer onu görürüm. Yine istanbul'a geleceğim. Bu defa evinin önüne gideceğim. Beni görünce sevinecektir.
( Jeton düştü, adam tırlaktı! Meçhul sapığı sinirlendirmenin hoş olmayacağını düşünerek ürperdim. Maazallah Jülide'yi bırakır bana sarar, sonra kurtul Allah, kurtulabilirsen.)
- Kusura bakmayın bir toplantım var. Hem Jülide Ateş'in telefonu bende yok. iyi günler!
- Bir dakika. Sakın kapatmayın.
- Peki, 10 saniyeniz var!
- Jülide Ateş'e aşığım da. Lütfen onunla röportaj yapar mısınız?
Kısa kessin diye, "Tabii tabii" dedim.
Teşekkür etti ve telefonu kapattı.
Korkudan ödüm patlamıştı.
XXXXX
Jülide'yi tanımam etmem, durduk yere, sayesinde başıma iş aldım.
O darmaduman olmuş kafayla gidip bir de söyleşi yaptım.
Geri döndüğümde masamda kısa bir not vardı.
"Abdurrahman Bey tarafından arandınız. Sizi yine arayacakmış!"
Al başına belayı!
XXXXX
Aynı gün birkaç arkadaşımı aradım.
Jülide Ateş'in tırlak hayranını tanıyıp tanımadıklarını sordum.
Bir tanesi, senelerdir Jülide Ateş'in peşinde olduğunu söyledi.
Jülide'yle röportaj yapan bazı muhabirleri arayıp, kendi ismini vermeden garip garip sorular soruyormuş.
Şizofren hastasıymış.
ilaç tedavisi görüyormuş.
XXXXXX
Feci huylandım.
Sayın bay sapık:
Bugünden itibaren beni ararsanız yoookuum!
Şirketin santraline söylüyorum...
Telefonları bir zahmet Jülide Ateş'e bağlayın!
Konunun muhatabı ben değil, odur!
