Tür : Komedi / Gerilim / Romantik / Romantik Komedi
Yönetmen : Stanley Donen
Senaryo : Peter Stone , Marc Behm
Görüntü Yönetmeni : Charles Lang
Müzik : Henry Mancini
Yapım : 1963, ABD , 113 dk.
Oyuncular
Cary Grant (Peter Joshua) , Audrey Hepburn (Regina Lampert) , Walter Matthau (Hamilton Bartholomew) , James Coburn (Tex Panthollow) , George Kennedy (Herman Scobie) , Dominique Minot (Sylvie Gaudel) , Ned Glass (Leopold W. Gideon) , Jacques Marin (Müfettiş Edouard Grandpierre)
Paris'teki genç bir Amerikalı dul (Hepburn) bir yabancının (Grant) yardımıyla, öldürülmüş kocasının sakladığı çeyrek milyon doları bulmaya çalışırken bir yandan da eşinin geçmişinden çıkıp gelen tekinsiz adamlarla mücadele eder.
Giderek, kayıp paranın CIA'den çalınmış olduğunun da anlaşıldığı ve her elde edilen bilginin kısa süre sonra çelişkili yalanlara dönüştüğü süreç boyunca ikili arasındaki gerilim zaman zaman romantizmle yer değiştirecektir. Filmin tonu da komedi, romantizm ve gerilim arasında gidip gelecektir.
Yönetmen Donen'in Charade'ı, 60'ların gerilim filmleri arasında müstesna bir yere sahip. Görkemli bir erotizmi (Bond serileri), alaycılığı (Michael Caine'in "Harry Palmer"ları) ve farsı (Casino Royale) baştacı eden dönemin casusluk filmleri arasında bir kadını merkezine koyan tek gerilim filmi olarak göze çarpıyor. Bu konsept Charade'ı, Bond filmlerinin motoru olan ergenlik çağı erkek fantezilerinden ciddi şekilde ayırıyor. İş başındaki kahraman imgesinin yerine bu kez durup dururken cinayet, hırsızlık ve casusluğa bulaşmış olan Regina Lambert'ı (Audrey Hepburn) buluyoruz. Hepburn yalnızca bir casusluk filmde rastlayabileceğimiz ender kadın protagonistlerden biri olmakla kalmıyor; aynı zamanda senaryonun esrarengiz ve tuhaf gitgelleri karşısında en az seyircinin kendisi kadar şaşkına dönüyor.
Cary Grant, yönetmen Donen'le birlikte son dört filmlerini birlikte yapmaya karar verdiğiklerinde çeyrek asırlık dev starlardan biriydi. 60'lara gelindiğinde tek cazibesi nostaljikliği olmayan bir avuç idolün arasında yer almayı başarması dahiceydi. Hepburn'e gelince o kuşkusuz Hollywood'dan yükselen gözalıcı endamdaki son kadın yıldızlardan biriydi. Bütün bunlar Charade'a 60'ların casus filmlerinden çok 50'lerin romantizmine yakın bir elegans ve kalite katıyor.
