Turtles Can Fly'ı izlerken, bir film değil de sanki projeksiyondan gerçek bir trajediyi izliyorsunuz. Bombaların yağmasıyla havalara uçan küçük çocuğun kaplumbağaları. Yerle bir olan umutları. Kendisinden başkasını kabul etmeyip onu öteki gibi gören vahşi adamların yağdırdıkları bombalar ve kahrolası silahlarıyla parçalanan hayalleri. Agrin'in uçurumun üstündeki kaya parçasında kalan mavi naylon ayakkabıları. Saran'ın kopan bacağıyla birlikte öteki dünyada geri alacağı tertemiz aşkı. Agrin'in kör bebeğinin, suda yüzdürmeye fırsat bulamadan bombardımanla birlikte havaya uçan küçük kaplumbağaları. Halepçe'de zehirli gaz ile kaybettiği ailesi ve abisinin kopan kolları. Unutulmuş diyarlarda, mülteci kamplarında, kendi kaderine terkedilmiş insanların birkaç ton petrol ve haritada fazladan birkaç ölçek toprak uğruna hiçe sayılan tertemiz hayatları.
Sarhoş Atlar Zamanı ile birçok festivalden ödülle dönen ve dünya sinema eleştirmenlerince hayli olumlu notlar alan Bahman Ghobadi, yıllarca büyük usta Abbas Kiarostami'nin asistanı olarak çalıştı. Ve bu film de kendisi gibi İranlı olan dünyaca ünlü müzisyen Hussein Alizadeh'in mistik müziklerini kullandı. Filmdeki oyuncuların hepsi Ghobadi'nin tesadüfen rastladığı köylü çocuklar. Ve hepsi öylesine içten oynuyor ki, sanki Ghobadi kamerayı almış ve çocuklara oynayın demiş. Ayrıca filmden sonra bu çocuklardan birkaçının Bahman Ghobadi'nin yardımıyla önemli yerlere geldiği söylenir. Özellikle filmdeki kör çocuk, bu filmden sonra devletin desteğiyle ameliyat olmuş ve gözleri açılmıştır. Ve ameliyattan sonra filmde kendisini izleyince dayanamayıp hüngür hüngür ağlamıştır. İşte böylesine içten bir filmdir Turtles Can Fly.
Son söz olarak, filme getirilen hiçbir yorum dramatik olmaktan kaçamıyor. Ama Bahman Ghobadi, nasıl yapıyorsa hiçbir dramatik öğeye başvurmuyor. Ve elleri öpülecek mübarek insanlar kategorisine gururla ve tereddütsüz giriyor. Hayatımda beğendiğim her film için izlemeleri telkininde bulundum sevdiklerime. Ama bu kez öyle demeyeceğim. İzlemeyin. Yaşayın. Neden mi? Nedenini filmin sonunda yumruk atarcasına bağırıyor Bahman Ghobadi : "Filmimi diktatörlerin ve faşistlerin politikalarına kurban gitmiş tüm dünya çocuklarına ithaf ediyorum."
Sarhoş Atlar Zamanı ile birçok festivalden ödülle dönen ve dünya sinema eleştirmenlerince hayli olumlu notlar alan Bahman Ghobadi, yıllarca büyük usta Abbas Kiarostami'nin asistanı olarak çalıştı. Ve bu film de kendisi gibi İranlı olan dünyaca ünlü müzisyen Hussein Alizadeh'in mistik müziklerini kullandı. Filmdeki oyuncuların hepsi Ghobadi'nin tesadüfen rastladığı köylü çocuklar. Ve hepsi öylesine içten oynuyor ki, sanki Ghobadi kamerayı almış ve çocuklara oynayın demiş. Ayrıca filmden sonra bu çocuklardan birkaçının Bahman Ghobadi'nin yardımıyla önemli yerlere geldiği söylenir. Özellikle filmdeki kör çocuk, bu filmden sonra devletin desteğiyle ameliyat olmuş ve gözleri açılmıştır. Ve ameliyattan sonra filmde kendisini izleyince dayanamayıp hüngür hüngür ağlamıştır. İşte böylesine içten bir filmdir Turtles Can Fly.
Son söz olarak, filme getirilen hiçbir yorum dramatik olmaktan kaçamıyor. Ama Bahman Ghobadi, nasıl yapıyorsa hiçbir dramatik öğeye başvurmuyor. Ve elleri öpülecek mübarek insanlar kategorisine gururla ve tereddütsüz giriyor. Hayatımda beğendiğim her film için izlemeleri telkininde bulundum sevdiklerime. Ama bu kez öyle demeyeceğim. İzlemeyin. Yaşayın. Neden mi? Nedenini filmin sonunda yumruk atarcasına bağırıyor Bahman Ghobadi : "Filmimi diktatörlerin ve faşistlerin politikalarına kurban gitmiş tüm dünya çocuklarına ithaf ediyorum."
Ynt: Turtles Can Fly By: ConspiratoR Date: December 06, 2009, 02:44:53 PM
teşekkürler
