Isimsiz Hikâyem By: By.DiéséL* Date: November 07, 2009, 09:24:15 AM Bırak süzülsün kondurduğu bakışlar saçlarından sevginin Poyrazın kollarına bırak cümlelerimizi Bir ucundan yüreğin diğer ucuna savrulsun Aynı bedende iki ruh olalım Ne sen beni tanı Ne ben seni Tanışmaya yüz tutmadan sevgimiz Farklı yönlerde aynı hedefe koşalım...
Aramızdaki mesafeler kadar yüceltelim benlikleri Sen bir yalana uy Bense bir iftiranın boğazında takılıp kalayım...
Birkaç yabancı dile sal sırlarımızı Yaşanılan hiçbir anımız olmasın Seni bir kalemde bin sayfadan sileyim Böylece Aldığım derin bir nefeste sızlamasın yüreğim...
Tanıdık bir melodi Kulaklarında dans ederken Sesim takılıp kalsın aklının en kuytusunda Tiz bir acı seni sarmaladığım boşluklarında hayat bulsun Böylece Sana sunduğum can yol alırken bilinmeyene Sussun nefretim...
Aldığım kararlar boyuna uzanmış puslu gecede Kaçamak korkular eşlik eder şafağın heybetine Uykusuzluğun pençesinde bir hece Can veriyor masumluğum Perçinleyip tebessümleri elemlerle Seni güneşe hapsediyorum Böylece Gözlerim bir inat uğruna kör olacak Gölgene bile hasret göçecek benliğim...
Geçmişin satır aralarında kör bir bıçak Hataların doğrultusunda bir darbede nefesini almakta umudun İkinci bir şans diye köle oldu arzularım Bir küçük çocuk vardı karşısında mutluluğun Ezdi geçti hüzün Sarsılsın bırak Yıkıntılar altında kalsın saflık Avuçlarım kavuşamadan birbirine Dağlansın duygularım...
İsimsiz bir hikâyenin Sonu belli meçhul kahramanı biz Adı bilinen yalan aşk''ın Sonu gelmeyecek darbeleri...
Hiç yaşanmamışçasına bir soykırım sevgi adına Katledilmemişçesine aşk acımasızca Bastığın zeminde ayağına bulaşmadan karası nefretin Uzaklaş Sen yaşamamış gibi bu hikâyeyi Ağlamamış Üzülmemiş Gecelere küsmemiş gibi Maskesini takarak bir mecazi oyunun yüzüne Yeni bir ufka yol al Çehrende yalandan bir tebessüm eşliğinde...
