Sevgiliye Mektup By: By.DiéséL* Date: November 07, 2009, 09:19:29 AM Uyku tutmuyor geceleri sen yoksun yanımda. Şöyle bir maziye bakıyorum. Ne güzel günler yaşamışız beraber. Ama şimdi sen gittin uzaklara yoksun yanımda. Hatırlar mısın? İlk buluşmamızı ilk bakışmamızı.İlk seni seviyorum deyişini. Elbette hatırlarsın sende benim gibi.Hiç unutamıyorum ki. İlk günden beri seviyordum seni ve en sonunda sen benim hayatımdaydın. Evet ama şimdi neden yoksun. Sıcaklığın kokun birlikte sabah uyanmalarımız bile çok güzeldi. Neden gittin sanki. Beni buralarda bırakıp neden gittin. Ama beni duymuyorsun. Ben her zaman ki gibi geceleri yine yalnız yine mutsuz ama hep umutla bekleyerek geçiriyorum. Belki dönersin belki bana tekrar o sıcacık gülümseyişinle gülersin diye. Belki tekrar bana sarılıp benimle uyursun diye. Geceler çekilmez oldu sen gidince. İçimdeki tüm çiçekler soldu seni görmeyince. Keşke yanında olabilseydim. Çok denedim gelmeyi çok istedim.
Yapamadım. Başaramadım. Off. Neden yoksun sanki şimdi. Geceleri içtiğim sigaraların haddi hesabı yok biliyor musun? Bilmiyorsun.Bilseydin çok kızardın zaten. Seni sensiz yaşamak en kötü şeymiş. Hep bekliyorum seni buluştuğumuz yerde. Yine gelmiyorsun. Yine ellerim boş başım öne eğik eve dönüyorum. Ayrılalı beş yıl bitiyor. Ama bu beş yılı bir de bana sor.
Aramızda aşılması güç yollar var. İçimde tarifsiz fırtınalar. Neydi beni sana bağlayan. Gözlerin miydi. Belki de gülüşündü. Ama en beni sana bağlayan neydi? Biliyor musun? En zor anlarda bile bana hala düşkün oluşun en kötü anlarda bile beni kırmadan bana o güzel gözlerinle gülüşün beni çok sevişindi beni sana bağlayan. Akşamları ellerinde çiçeklerle dönerdin eve.
Herkes imrenirdi sevgimize. Ben sana kapıyı açtığımda iki buse kondururdun yanaklarıma ve beraber yemek yedikten sonra T.V. izlerdik. Bazen canımız sıkılırdı gecenin üçü beşi fark etmez sokaklarda dolaşır parklarda otururduk. O anda ikimizde bambaşka insanlar oluverir evimiz olduğunu hatta evli olduğumuzu unutur ve sanki flört ediyormuşuz gibi davranırdık.Birden içimizi korku kaplar ve sanki eve geç kaldığımızı hissederdik ve o anda aklımıza gelirdi evli olduğumuz. Kimseye hesap vermek zorunda olmadığımızın farkına varırdık. Bazen sokaklarda bağıra çağıra şarkı söylerdik. Şimdi düşünüyorum da ne güzel günlerimiz varmış seninle. Kızımızın doğduğu günü hatırlar mısın? Doğum hane kapılarında beklediğin o günü. Koşarcasına gelmiştin odaya. Önce beni sonra kızını öpmüştün. İçimi karanlıklar basıyor.
Her gün biraz daha özlüyorum seni ama sen gelmiyorsun. Buluştuğumuz yerden dönerken ağlıyorum. İnsanlar neden ağlıyor acaba deli mi? Diye bakıyorlar.
Deli değil aşığım diyorum içimden. Onlar beni duymuyorlar. Gittin gideli değişen bir şey yok buralarda. Sadece kızımız büyüdü.Beni hiç sorma. Çünkü gittiğinden beri yıkık dökük bir ben var burada. Ama kızımız için ayakta durmam gerekiyor biliyorum. Senden kalan tek varlık benim için o şu anda.
Çok değerli. Dünyanın tüm hazineleri bir yana o bir yana. Bu sene okula başlayacak. Keşke görebilseydin. Çok yaramaz oldu. Belki de senin yokluğundandır. Baba özlemiyle yanıp tutuşmasındandır.
Resimlerine bakıyoruz kızımızla. Çok beğeniyor seni. Hep seni soruyor bana. Neden yok diyor. Neden gelmiyor? beni sevmiyor? mu diyor. Boğazım düğümleniyor. Konuşamıyorum.Anlatamıyorum. Sadece kızımızı bağrıma basıp ağlıyorum.
Dönülmez yerlerdesin sevgilim. Mezarının başına gelemiyorum. Ama sanma ki seni unutuyorum. Sensiz günlerim mi? geçiyor. Hayır. Evimizin her yanında seni görüyorum. Seninle geçiyorum her bir dakikayı. Her nefes alışımı. Rahat uyu sevdiğim. Seni hala ilk günkü gibi aynı heyecan ve sevgiyle hatta gün be gün artan bir sevgiyle seviyorum. Ama sen yoksun şimdi. İçimi karanlıklar basıyor. Ruhun daralıyor seni görmeyince. Hayata küskünüm. Senin gittiğin o uğursuz günden bu yana geçen beş sene süresince. Ama seni aldatmadım evlenmedim. Sadece sana bağlı kaldım. Kızımıza adadım kendimi. Sende böyle yapacaktın eminim. Kızımızın ayakları üstünde durmasını sağlayacaktın. Sen rahat uyu sevdiğim. Buluşacağımız günü sabırsızlıkla bekliyorum. Ve SENİ HALA ÇOK SEVİYORUM!...
