Içimde Küs Yapıp Oturmuş Küçük 1 Çocuk Var By: Mavi_Kiyamet Date: July 22, 2009, 05:34:39 AM Odamda rüzgâr var bugün. Rüzgâr tülleri uçuruyor tüller dağınık kağıtlarımı... Sır sandığımı açtığımdan beri; sussam kanım içimde donar konuşsam kelimelerim kan ağlar. Gülsem kan tomurcuğu sol yanağımda ağlasam kan damlar alın yazıma... “sizin hiç gözyaşınız alnınıza aktı mı” diyen şair bilir alınyazısının aslında nasıl bereketli bir suyla yıkandığını. Bilir...ve çığlıktan geçilmez sükûtları.
İçimde küs yapıp oturmuş küçük bir çocuk var. Saçları darmadağın eli yüzü sokak kokuyor. Çocuğun içinden sokak geçiyor. Kollarını göğsü üstünde birbirine dolayıp oturmayı yani benim yarım aklımla küs yapıp oturmayı ilk öğretmeni öğretti ona. “kelebek yapın bakalım arkanıza da yaslanın” derdi derse başlamadan. Öğretmenim... Tıpkı altı yaşımda öğrettiğiniz gibi kelebek yapıyorum kollarımı arkama da yaslandım ama başım öne eğik. Küs yaptım sizin kelebeğinizi... A baküsüm de burada sayı boncuğum yani. Her boncuğa bir acımın adını veriyorum sayıyorum!!!
Şimdi aklıma gelmişken sorayım; çarpım tablosunu neden öğrettiniz bana? Hayat savaşının hiçbir çarpışmasında işe yaramıyor hesap makineleri ne güne duruyor. Ama belki de şunun için öğrettiniz; sıfırla hangi sayıyı çarparsak çarpalım yine sıfırdır! Ve sen –bir-din ey hayat. Kime çarpsan onu kendine getirirdin ben de kendime geldim yine sıfırım işte.
Deliliği bir muska gibi bağrımda asılı taşıyorum. Deliyim; delilsiz deliliğimle iftihar ediyorum. Aklı reddediyorum ki aklımla sevemem seni aklımla onaylayamam sevgimi ey hayat. Sen aklıma yasaksın diye aklı yasaklıyorum kendime. Deliliği bir muska gibi bağrımda taşıyorum sevebilmek için seni. Deliyim bırakın uslandırmayın beni...
Gözlerin palet artığı. T uvalimdeki bütün renklere inat bir renkle gözlerin palette kalan resmedilemeyen yani... Her defasında değişen aynı gözle yalnızca bir kez görülen. Ve ellerin... Ellerin yorgun birer çocuktur/ çıkmaz gecelerin en kanamalı sabahlarına/ en geç sabahlarına kavuşan/ ve kavuştukça birbirine küsen/ yorgun birer çocuk... İmlâ imgelerimin ortasına düştüğünde/ alaylı tümcelerime ironi eklediğinde/ ve sen her gece darağacına küsüp parmaklarının arasında çarmıh devirende/ küskün çocuk kalır ellerin birbirine....
Öğretmenim... Anlamını bilmeden kullandık kurşun kalemleri. Şimdi kurşunlar ciğerimi delip geçerken hangi kurşun ve hangi kalem yazacak yanmış yerlerimi... İçimde küs yapıp oturmuş küçük bir çocuk var. Saçları darmadağın eli yüzü sokak kokuyor. Çocuğun içinden sokak geçiyor. İçimde senden geçilmiyor ey hayat içim senden geçilmiyor. Geçilmiyor içimden içimde sokaklar; içimde adım başı sen var. Senden geçilmiyor içimde; ben dışımda senin içinden geçemiyorum.
Islak caddelerde yağmur kokusu... Yalnızlık kapımı yıllar önce çaldı boş bulundum içeri aldım. Misafirimdi... Artık ev sahibim! Nereye taşınırsam taşınayım yalnızlığın kiracısıyım. Şimdi bu hayatın neresi benim.!!!
Odamda rüzgar var bugün... İçimde küs yapmış bir çocuk. Çocuğun içinde sokak!...Ynt: Içimde Küs Yapıp Oturmuş Küçük 1 Çocuk Var By: CeRos Date: July 23, 2009, 04:39:39 PM Çok Güzelmiş ..
