Şehitler Ölmez, Vatan Bölünmez! By: _AsaLeT_ Date: July 06, 2009, 04:11:24 PM
Bir tabut gidiyor önünde.
Bir tabut, al bayrağa sarılı.
Bir tabut; canın var içinde. Umudun, gururun, askerin, şehidin var içinde...
Oğlun var; öpmeye, koklamaya kıyamadığın. Genç bıyıklarına, delikanlılığına alışamadığın. Yavrun, kuzun, fidanın, yarının... Utanır diye gönlündekini soramadığın. Doya doya boyuna bakamadığın. Özünden gelen "YA SABIR, YA ALLAH" merhem olur sızına, takat verir dizine. Kurumuş gözlerinden süzülür hüzün, dilinden hiç düşmeyen sözün; "VATAN SAĞOLSUN"
Kocan var; giderken içinin pır pır ettiği, bir daha gelemeyeceğini, göremeyeceğini hayal bile edemediğin, sarılıp bırakmadığın, beraber yaşlanacağın sığınağın, sığınacağın. Çocuklarının babası kocan.
Baban var; o tabutun içine nasıl sığdığını minicik aklının bir türlü alamadığı, kocaman, aslan baban. Sarıldığında içine çektiğin baba kokusu solmuş gülün. Kucakladığında düşürmeyeceğine güvendiğin güçlü kolları yanına serilmiş canın baban.
Ağabeyin var; yıkılmaz dağın, dayanağın... Kardeşin var; ufacık bir bebekken kucağında taşıdığın. Bir arpa boyu, bir arpa boyu gözlerinde büyüyen, halaylarla, zılgıtlarla, kınalar yakarak askere uğurladığın oyun arkadaşın...
Sözlün var, yavuklun var içinde; yürek atışın, neresinin acıdığını bilemediğin kalbin yürür arkasından. İçine akar göz yaşların, acın bakışlarından taşar.
Nişanlın var; dönünce çalacak davul sesleri çınlar kulaklarında. "ŞEHİTLER ÖLMEZ" sesleri bastırır düşlerini. Son bakışlarıyla uykuya daldığın nişanlın...
Bir tabutta gidiyor en önde.
Bir tabutta; meleklerle sarılı.
Bir tabutta gidiyor, canları var peşinde. Hepsinin gözü yaşlı ama gururlu... Babası, bacısı, gardaşı, bebeleri, tertipleri, karısı, anası... ahhh anası!
Tek tek dokunmak, sarılmak, seslenmek istiyor. Ulaşamıyor.
Tabutunu saran bayrağa bakıyor. Ne kadar da benziyor rengi; vurulup yere düşerken akan kanına...
Her şey yavaş yavaş uzaklaşıyor, sislere karışıyor sevdikleri. Güneş gibi sıcacık kollar sarmalayıp kucaklıyor hepsini. Özgürlük veren, aş, iş, ekmek veren, koruyan, kollayan; bölünmez vatan kolları.
Görevini yerine getirmenin huzuru sarıyor şehidi. Gül bahçelerine dönüşüyor mezarı.
Sevdiklerinin güvende olmasının rahatlığıyla, başını koyup toprağa, yatıyor; kıbleye doğru yüzü. Cennet semalarında gözü...
Bağrına basıyor O'nu da, uğrunda öldüğü "VATAN"
AYŞE BERRİN AKGÜN
( Menderes Müftülüğü 2008 Şehitlik ve Vatan Sevgisi Konulu kompozisyon yarışması birincilik ödülü)
