0 Üye ve 1 Ziyaretçi Konuyu İncelemekte. Aşağı İn :)
Sayfa 1
Konu: Arada Bir Cok Bunaldığınızda  (Okunma Sayısı: 1086 Kere Okundu.)
« : Mayıs 19, 2008, 08:44:42 ÖS »
Avatar Yok

[MasaL]
*
Üye No : 193
Yaş : 33
Nerden : İzmir
Cinsiyet : Bayan
Konu Sayısı : 2126
Mesaj Sayısı : 5 892
Karizma = 42


Bir zamanlar bir psikoloji kitabında okuduğum bir bölüm vardı..
Hayatin ve getirilerinin kıymetini anlamak için tavsiye edilen bir metot vardı içinde..
Deniyordu ki; "arada bir, çok bunaldığınızda, hayatin sizin için çekilmez
hale geldiğini düşündüğünüzde kendinize 10 dakika ayırın ve kendi cenaze töreninizi düşünün"...
Cümleyi ilk okuduğumda çarpılmıştım...
Ben girişin akabinde pozitif bir gelişme ve tavsiye bekliyordum...
Ama " kendi ölümümüzü ve cenazemizi " düşünmemiz tavsiye ediliyordu...
Tüylerim diken diken oldu ve yazarın saçmaladığını düşündüm o an...
Ama önyargı düşmanı biri olarak okumaya devam ettim...
Diyordu ki; " bunları düşündüğünüzde dünyadaki yerinizi, dünyayı terk ettiğinizde oluşacak boşluğu, sevdikleriniz ve sizi sevenler için öneminizi anlayacaksınız...

özellikle insanların sizin için neler söyleyeceklerini, onlar için ne ifade ettiğinizi hissetmeye çalısın...
O andan geriye dönme şansınız olmadığını , hayat denen kredinizin bittiğini ve onlara yanıt verme şansınız olmadığını düşünün
Tekrar sarılma, bir kez daha öpme ihtimalinizin bittiğini hissedin...
Dünyadaki küslüklerin, ayrılıkların, kavgaların yanında bu acının ve geri dönülmezliğin korkunç çaresizliğini yaşayın...
Bırakın caniniz yansın bırakın alevler içinde kavrulsun tüm ruhunuz...
Orada, o musalla taşında düşünün kendinizi...Seyredin su an çevrenizde olanların yüz ifadelerini...
Akıllarından ve yüreklerinden geçen cümleleri hayal edin...


Kitaba devam etmeden bıraktım kenara ve gözlerimi kapatıp aynen düşünmeye başladım...

Esimi, oğlumu, annemi, babamı,kardeslerimi ve diğer tüm çevremi oturttum tek tek kendi cenaze törenimdeki yerlerine...

birer birer yerleştirdim tabutumun çevresine hepsini...hayatımda çok nadir bu kadar canim yanmıştı.. görüyordum iste "babaaaa..." diye ağlayan biricik oğlumu...
Esim kucağında "ağlayan emanetimle" ayakta durmaya çalışıyordu perperişan...

Koca çınar babacığım, belli belirsiz dualar okuyordu, o gözümden hala gitmeyen vakur durusuyla...

Annem, ciğerinden bir parça canlı canlı koparılmış gibi hem içine hem dışında akıtıyordu gözyaşlarını..
Kardeşlerim, akrabalarım "çok erken gitti, doyamadı oğluna.."diyordu acıyan ses tonlarıyla...

Ve dostlarım... Onlar da sakindi.. Bazısı "daha dün birlikteydik, nasıl olur.." diyordu...

Bunları seyredip onlara "hayır ölmedim, buradayım.." demek istedim hayal olduğunu unutup...

Sonra anladım yazarın ne demek istediğini daha devamını okumadan kitabın...

Farkındalık önemli bir kavramdır psikolojide...

Belki de hiç aklımıza gelmeyen ve gelmeyecek bir farkındalığı göstermek istemişti yazar...
Kitabi okumaya ne gücüm kalmıştı , ne de isteğim...
Almam gereken dersi ve mesajı almıştım...

Simdi ne kitabin adini ne de yazarı hatırlamıyorum...

Su an bunları yazarken bile çok kötü oldum...
Bu olayda tek farkındalık da yok üstelik...

Biraz kendime geldikten sonra devam ettim hayatımın en zor hayaline...

Sırada çevremdekilerin ölümümün akabinde neler söyleyecekleri vardı...
Usulen ve nezaketen söylenenlerin dışında...

Onlarda bıraktığım izleri, yaşananları ve yaşanamayanları elden geçirerek ben konuşturacaktım hayalimde...
İçlerini okuyacaktım, senaryo bana ait olarak...Yaşarken neler yazmıştım, ölümümle neler okuyacaktım...
Gerçek duygularıydı ulaşmaya çalıştığım, ölüm acısının etkisiyle girilen duygusal mod değildi, deşifre etmem gereken metin...
Canim oğlumun söyleyecek çok şeyi yoktu...

Özleyecekti, yokluğumu hissedecekti.. ağlayacaktı aklına geldikçe...
Belki ölümün ne anlama geldiğini hissedecek yasa gelinceye kadar sıradan bir üzüntünün ötesine geçmeyecekti duyguları...
Ama hayal bu ya, 18-20 yaşına getirdim 2 saniyede oğlumu...

"hayâl - meyal hatırlıyorum be baba seni...

Keşke simdi yaşıyor olsaydın da erkek erkeğe sohbet etseydik seninle...

Bak mezuniyet törenimde de babasızdım...

Askere giderken kimin elini öpeceğim senin yerine..." diyecek canı yanarak bir kösede...

Sevgili esim...

Benim muhteşem hatunum... Nasıl dayanır bensizliğe?...
O ki, benim için her şeyini feda edip koşmuştu bana...

Hayatinin tek adamı simdi toprak olacaktı...

Bir daha " Seni seviyorum "diyemeyecekti... Bir daha hevesle açamayacaktı çalan kapıyı...

Ve her gelen gece bensizliğini haykıracaktı yüzüne...

Her sabah da bensiz başlayacaktı koca gün...
Tek cümlesi takıldı o an içime; " Oyunbozanlık yaptın be böceğim, hani beraber ölecektik ?..."
Babam-annem, o bugüne kadar evlat olarak mutlu edecek hiçbir şey yapamamanın
acısıyla kahrolduğum güzel insanlar...
Helaldi şüphesiz hakları...Bilerek hiç kırmamıştım onları...

Üzerine titredikleri evlatları onlardan önce göçmüştü iste önlerinde ve dualarına muhtaçtım....

Kaç anne ve babanın çekebileceği bir acıydı ki evladının cenazesinde bulunmak...

Herhalde insanin uzun yasadığına üzüldüğü nadir anlardan olsa gerek...

Diğerlerine geçmiyorum... Bu yazıyı su an yazıp sizlerle paylaştığıma göre "diğerlerine" artık sizler de dahilsiniz...
Düşünün, bir gün bir mail ulaşıyor mail-box ınıza "ölmüş" diye...
Sizler kim bilir neler düşünür ve yazardınız...Eşim su an yanımda ağlıyor, sanki gerçekmiş gibi...
Oysa ki yazarın amacı " Yaşamanın ve hala nefes alıyor almanın kıymetini " göstermekti...Benim de öyle...Lafı çok uzattım farkındayım...

Ama hayat dediğimiz çözümü zor süreç 2 satırla özetlenemeyecek kadar girintili çıkıntılı...
Ben o gün kurduğum o hayâlle, canımın tüm yanmasına rağmen YENİDEN DOĞDUM...
Bilgisayar diliyle "format attım hayatıma"...Sahip olduklarımın farkına vardım ve hala nefes alıyor olduğum için şükrettim...
Gözlerimi açtığım anda o kötü ve acı sahne bitmiş, oyun perde demişti...

Peki ya hayal değil de,gerçek olsaydı ve perde bir daha açılmamak üzere kapansaydı...
İste bu final bu yazıyı buraya kadar okumanıza değmiş olmalı...

Belki gerildiniz, kötü oldunuz ama devamını getirirseniz buna değer bence...

Ben bu aksam melankoliğim ve biraz abartmış olabilirim...
Hani sanatçı ve sairiz ya ondandır belki...Bence bu yazıyı sadece okuyarak bırakmayın...
LÜTFEN ARADA BİR, BURADAN ALDIKLARINIZI TARTIN, DÜŞÜNÜN VE HAYATINIZI GÖZDEN GEÇİRİN...
Ölümün kime ve ne zaman geleceğini Yüce Allah'tan başka bilen yok...

İste bu yüzden hazır yaşıyorken ve nefes alıyorken yapabileceklerinizi yapın, ertelemeyin...
Bilerek - bilmeyerek kırdığınız kalpleri tamir edin...

Sizi sevenlere ve sevdiklerinize daha fazla zaman ayırın...
Biraz Hıncal abi tarzı olacak ama,sevginizi ve verdiğiniz değeri haykırın onlara iş işten geçmeden...
Ve en önemlisi; VERDİĞİ -VERMEDİĞİ, ALDIĞI - ALMADIĞI HERŞEY İÇİN,TEKRAR TEKRAR ŞÜKREDİN YÜCELER YÜCESİ YARATAN'A...


CAN DÜNDAR (alıntıdır... )


WeBCaNaVaRi Botu

Bu Site Mükemmel :)

*****

Çevrimİçi Çevrimİçi

Mesajlar: 222 194


View Profile
Re: Arada Bir Cok Bunaldığınızda
« Posted on: Mart 28, 2024, 11:42:18 ÖÖ »

 
      Üye Olunuz.!
Merhaba Ziyaretçi. Öncelikle Sitemize Hoş Geldiniz. Ben WeBCaNaVaRi Botu Olarak, Siteden Daha Fazla Yararlanmanız İçin Üye Olmanızı ŞİDDETLE Öneririm. Unutmayın ki; Üyelik Ücretsizdir. :)

Giriş Yap.  Kayıt Ol.
Anahtar Kelimeler: Arada Bir Cok Bunaldığınızda e-book, Arada Bir Cok Bunaldığınızda programı, Arada Bir Cok Bunaldığınızda oyunları, Arada Bir Cok Bunaldığınızda e-kitap, Arada Bir Cok Bunaldığınızda download, Arada Bir Cok Bunaldığınızda hikayeleri, Arada Bir Cok Bunaldığınızda resimleri, Arada Bir Cok Bunaldığınızda haberleri, Arada Bir Cok Bunaldığınızda yükle, Arada Bir Cok Bunaldığınızda videosu, Arada Bir Cok Bunaldığınızda şarkı sözleri, Arada Bir Cok Bunaldığınızda msn, Arada Bir Cok Bunaldığınızda hileleri, Arada Bir Cok Bunaldığınızda scripti, Arada Bir Cok Bunaldığınızda filmi, Arada Bir Cok Bunaldığınızda ödevleri, Arada Bir Cok Bunaldığınızda yemek tarifleri, Arada Bir Cok Bunaldığınızda driverları, Arada Bir Cok Bunaldığınızda smf, Arada Bir Cok Bunaldığınızda gsm
Yanıtla #1
« : Haziran 01, 2008, 10:40:26 ÖS »
Avatar Yok

By.CeZa
*
Üye No : 293
Nerden : İstanbul
Cinsiyet : Bay
Konu Sayısı : 12191
Mesaj Sayısı : 28 687
Karizma = 11179


Bunu okursam bunalırım işte ügeügüe.. Öldüm Gülmekten.
Sayfa 1
Yukarı Çık :)
Gitmek istediğiniz yer:  


Benzer Konular
Konu Başlığı Başlatan Yanıtlar Görüntü Son Mesaj
Arada R Varr « 1 2 »
Fıkralar
MizantRopi 16 3481 Son Mesaj Ekim 11, 2014, 09:07:25 ÖÖ
Gönderen : uzgun
Ultimate Utilities[aıo] ( 80 Program Bir Arada )
Ş T U Ü V Y Z
By.CeZa 4 1226 Son Mesaj Nisan 21, 2008, 12:19:06 ÖÖ
Gönderen : xxRuzqaRxx
Kadınlar Herşeyi Bir Arada Istiyor
Kadınca
Mavi_Kiyamet 0 701 Son Mesaj Aralık 12, 2011, 06:50:52 ÖS
Gönderen : Mavi_Kiyamet
Ilişkiniz Arada Mı Kaldı?
Kadınca
Mavi_Kiyamet 0 655 Son Mesaj Aralık 14, 2011, 07:53:16 ÖS
Gönderen : Mavi_Kiyamet
Hp'ten 21.5inçlik Hepsi Bir Arada Bilgisayar!
Bilim - Teknoloji ve Bilim Adamları
sanane_61 0 612 Son Mesaj Ocak 06, 2014, 09:17:39 ÖS
Gönderen : sanane_61


Theme: WeBCaNaVaRi 2011 Copyright 2011 Simple Machines SiteMap | Arsiv | Wap | imode | Konular