Eski Yunancada apeiron sözcüğü "sınırlı olmayan" anlamına gelir. Sözcüğün başındaki "a" eki olumsuzluk ekidir.

Felsefede Apeiron

Apeiron Anaximandre'nin arkesidir. Etimolojik olarak "sınırlı olmayan" anlamına gelse de, apeiron kelimesi sadece niceliksel bir anlam taşımaz; aynı zamanda "belirlenemez olan" anlamında da anlaşılmalıdır. Çünkü bir arke olarak apeironun Anaximandre tarafından ortaya atılma nedeni; Anaximandre'nin çağdaşı olan Thales'in "su" arkesini yetersiz bulmasıdır. Anaximandre'ye göre; "adalet"in sağlanabilmesi için toprak, ateş, hava ve su arasında sürekli birbirlerinin var oluşuna ve yok oluşuna sebep olan bir denge olması gerekir. Arkenin toprak, ateş, hava ya da su elementlerinden birisi olması halinde, arke olarak belirlenen element dengeyi kendinden yana bozacaktır ve mevcudiyeti sağlayan çatışmalı denge bozulacaktır. Ancak mevcudiyetin sürekliliği gözlemlenebilir açık bir gerçek olduğuna göre arkenin bu dört maddeden biri olması mümkün değildir. Ayrıca Anaximandre'ye göre arkenin somut olarak belirlenemez, "dünyada olmayan" olması da gereklidir.

Apeiron Anaximandre'nin fragmanlarından da bildiğimiz kadarıyla herşeyin kendisinden doğduğu ve kendisinde yok olduğu "burada olmayan" tanımlanamaz, belirlenemez, sınırsız olandır.