Bir zamanlar dünyaya gelmeye hazırlanan bir çocuk varmış. Bir gün Allah'a sormuş:

"Allahım, beni yarin dünyaya göndereceğini söylediler, fakat ben o kadar küçük ve güçsüzüm ki, orada nasıl yasayacağım?"
-Tüm meleklerin arasından senin için bir tanesini seçtim. O seni bekliyor olacak ve seni koruyacak. Meleğin sana her gün şarkı söyleyecek ve gülümseyecek. Böylece sen onun sevgisini hissedecek, mutlu olacaksın.

"Pekiiii... İnsanlar bana bir şeyler söylediklerinde, dillerini bilmeden söylenenleri nasıl anlayacağım?"
-Meleğin sana dünyada duyabileceğin en güzel ve tatlı sözcükleri söyleyecek, sana konuşmayı dikkatle ve sevgiyle öğretecek.

"Peki Allahım, ben seninle konuşmak istersem ne yapacağım?"
-Meleğin sana ellerini açarak bana dua etmeyi de öğretecek.

"Dünyada kötü adamlar olduğunu duydum, beni kim koruyacak?"
-Meleğin seni kendi hayati pahasına dahi olsa daima koruyacak.

"Fakat ben seni bir daha göremeyeceğim için çok üzgünüm."
-Meleğin sana sürekli benden söz edecek ve bana gelmenin yollarını sana öğretecek.

O sırada cennette bir sessizlik olur ve dünyanın sesleri cennete kadar ulaşır. Çocuk gitmek üzere olduğunu anlar ve son bir soru sorar;

"Allahım eğer simdi gitmek üzereysem lütfen çabuk söyle, benim meleğimin adı ne?"
Meleğinin adının önemi yok yavrum, sen onu """ANNE""" diye çağıracaksın...