evvvet itiraf bölümüne cicibebe forevercılığımı itiraf ederken örümceklerle aramda olan korkumsu şeyden de bahsetmiştim benim öyle anlaşılmaz bi sürü korkum vardır bir kaçını masaya yatıralım istedim anlayan varsa bana da anlatsın neden böyle olduğumu önce örümcekler u.u
efenim ben örümceklerden çok tırsarım u.u zıplayabildikleri için bir tane gördüğümde hızla yanlarından uzaklaşırım ama sanmayın ki bu örümcekler büyük olanlar yo hayır benim örümcek korkum tamamiyle küçük olanlara yönelik küçük örümcekler, hani şu ufacık, mini minnacık olanlar, ilk bakışta asla göremeyeceğiniz ince bacaklı örümcekler var ya ben onlardan çok korkuyorum o-O büyük ve iri olanların ise zıplayamayacaklarını düşündüğüm bir mesafeden incelemişliğim vardır ama o küçük olanları görünce nasıl kaçıyorum hiç hatırlamıyorum 0-0 öyle de garip bir insanım0-0
ikinci olarak da bilirsiniz karanlık korkusunu u.u bende yok u.u çoğu zaman yok yani 0-0 bazen mutfakta yada başka bir odadayken birden izlenildiğim hissine kapılıyorum 0-0 sanki birileri karanlıkta üstüme atlamak üzere beni bekliyormuş gibi 0-0 nasıl içeri koşuyorum anlatamam size 0-0 o hızla koşuya katılsam birinci olurum kesin 0-0 neden öyle aniden içimi korku kaplıyo da karanlıkta birilerinin olduğunu düşünüyorum bilmiyorum 0-0 hatta bazen bu korku o kadar çok oluyo ki bir süre elim havada ışığı kapatmak üzere bekliyorum 0-0 öyle donup kalıyorum 0-0 harekete geçmem 1-2 dakika alıyo 0-0 ama gelin görün ki karanlıktan bu derece korkabilen bir kız olarak evde yalnız kaldığında ailesindeki her hangi biri işten gelene ladar karanlıkta oturabiliyor... karanlıkta etrafta dolanıp saklambaç oynadığım zamanlar bile olmuştur(dışarıda abşmlerle gece 12'de) ama gelin görün ki bazen ışığı kapatmaktan bile korkuyorum 0-0 aniden hiç bir sebep yokken ailem biraz ileride ışıkta otururken gülme sesleri bana gelirken içimi o iğrenç korku kaplıyor 0-0 örümceği değilde bunu bana anlatabilecek biri olsa çok mutlu olurdum :/ hani korkuyo geçtim o izlenilme duygusu bitiriyo beni :/
sonracığıma evde takırtılar duyduğumda, odanın önünden aniden geçen siyah pantalonlu insanlar gördüğümde (göz yanılsaması farkındayım u.u) hişştt heyyytt allloo diye seslendiğim de cevap gelirse kalpten giderim
hayaletlerden korkmuyorum ama mezarlıklara giremem <-< korkmadığımı biliyorum çünkü hayaletimsi bir çok olay yaşadım küçükken <-< misal bizim eski aparmanın bodrumuna girişin orda bi boşluk vardı benim ve başka bir arkadaşımın üç tekerlekli havalı() bisikletleri falan orda dururdu <-< bir gün o bisikletleri alma düşüncesiyle bir üst kattan o boşluğa bakınca (2 kişi) iki adet parıltı gördük ve arkadaşları çağırdık (4 kişi olduk ) parıltı sayısı 4 kişi geldiğimizde dörttü o.O aşağı inip baktığımızda ise parlamaya sebep olacak bir şey bulamadık <-< sonradan fark ettik ki kaç kişi baksa o kadar parıltı oluyodu altta o.O ki 8 yaşında falanız çamura bulanmış çocuklarız kolyemiz küpemiz yok özellikle de benim ve yakın arkadaşımın yoktu çünkü ben erkek fatmaydım o da kendime benzettiğim arkadaşım ilk bakanlarda bizdik bu ve benzeri deneyimlerimden korkmadığımı biliyorum ama mezarlıkların kapısının önünden geçerken içimi bir korku kaplıyor 0-0 çevreme belli etmiycem diye anam alıyo
bu kadar yeter galiba diğerleri pek garip değil sadece kendi dişçimizden korkmam falan var adamdan korkuyorum eşinden korkmuyorum derlerini de anlamış değilim karı-koca dişçiler ben ve garip korkularım bu kadar anlayan varsa bana anlatsın lütfen

Normal olmadığını biliyordum zaten ben senin kızım

ebru abla bende normal olmadığımı biliyodumda bu kadar beklemiyodum dün birden fark ettim bu korkuların anormal göründğünü

örümcek korkuma açıklık geldi sanki =D bir de o örümcekler size kolay görünmüyor ben ilk bakışta görüyorum ama babama nerde olduklarını gösterip öldürme yada başka bir yere götürme işlemlerini yaptırmak zaman alıyo ayrıca onlar o küçük şeytanlar bana zıpladılar yani bi yere zıpladı ama bana mı bilmiyorum nereye gitti göremedim aniden kayboldu
ara yer yok mutfak oturma odası yönünde ama banyo falan var zifiri karanlık falan ordan fırlayabilir bişi çocuk odasında müzik dinleme işi işime yarayabilir tabi
parıltı olayı öyle olabilir düşününce <-< benimkinde bişi yoktu plastik sıradan 3 tekerli bişiydi ama arkadaşımınkini bilemem bu zamana kadar garip bilirdim o olayı şimdi gariplik azaldı (ama oraya güneş ışığı gitmiyo yerin altında apartmanın içerisinde kalıyo ama olsun )
mezarlık korkuma bişi diyemiyorum kapısının önünden geçerken hala bir garip oluyorum
cephane gibi bir odam yok ama yakınımda kolay tutulabilen bir pervane var o da aynı görevi görür galiba
ablamın dişlerini yaparkende kasaba benziyodu zaten adam

Yuhh be Özlem, yemin ediyorum yorumsuzum artık.
Fobilerine bayıldım zevkle okudum, çok teşekkür ederim korkularını bizimle paylaştığın için.

Seni çözmek harbiden çok zor olur ya.d