Yeniden yapılanma dönemi (1865-1877), ABD tarihinde Amerikan İç Savaşının 1865 yılında sona ermesiyle başlayan ve 1877 yılında sona eren dönem. Savaştan sonra eski Amerika Konfedere Devletlerine bağlı eyaletlerde Anayasaya eklenen üç yeni maddeye göre devlet ve toplum yapısında önemli düzenlemeler yapılır. Her eyalette yeniden yapılanma farklı dönemlerde başlasa da bu siyaset 1877 yılında terk edilinceye kadar sürer.

Arka plan

İç savaş başladığında Kuzeyde savaştan sonraki yeniden yapılanmaya dair politikalar tartışma halindedir. Ancak kesin olan bir yan ise Konfedere devletlerlerinin ekonomisinin bel kemiğini sağlayan köleliğin kaldırılacağıdır. ABD Başkanı Abraham Lincoln 1 Ocak 1863 tarihinde açıklanan ve köleliği kaldıran Özgürlük Kararnamesi ile savaştan sonra köleliğin kaldırılacağını bildirir. Savaş sırasında Kuzey Ordularının denetimini geçen eyaletlerde Lincoln bazı deneysel uygulamalar yapacaktır. Buna göre Tennessee, Arkansas, Louisiana ve Güney Karolina eyaletlerinde serbest kalan kölelere beyaz büyük toprak sahiplerinden alınan topraklar verilir.

Johnson dönemi

Savaşın sona ermesi ve Lincoln’ün öldürülmesinden sonra başkanlığa gelen Andrew Johnson, Radikal Cumhuriyetçilerin çoğunlukta buluduğu Kongre’yi dahil etmeden yeniden yapılanma sürecini kısa sürede tamamlamak ister. Bu kapsamda iç savaş sırasında güney eyaletlerinde devlet erkini elinde tutan beyazların yeniden seçildikleri seçimleri geçerli sayar ve köleliğin de kaldırıldığını belirterek sürecin tamamlandığını ilan eder. Ancak Kongredeki Cumhuryetçiler Johnson’un onay verdiği konger üyelerini kabul etmez ve başkanla ilişkilerini kopartırlar. 1866 yılında yapılan Kongre seçimlerinde elde ettikleri çoğunlukla başkanının veto kuvvetini aşarak 1867 yılında radikal yeniden yapılanma dönemini başlatırlar.

Radikal yönetim

Yeni iş başına gelen Kongre Johnson seçimleriyle başa geçen sivil yönetimleri tasfiye etti ve tüm Konfederasyon eyaletleri Amerika Birleşik Devletleri Silahlı Kuvvetleri tarafından işgal edilir. Ordunun yardımıyla tüm serbest olan kölelerin de dahil olduğu ve iç savaş döneminde devlet görevi almış olan beyazların seçilme hakkı olmadığı seçimler düzenlenir. Güney eyaletlerinde özgürleştirilmiş köleler, Kuzeyden gelen beyazlar (Carpetbagger) ve yeniden yapılanmayı destekleyen Güneyli yoksul beyazlar (Scalawag) Cumhuriyetçi yönetimlerin oluşturulmasında rol oynarlar. Bu hükümetler bölgenin yeniden yapılandırılması, demiryollarının geliştirilmesi, devlet okulllarının açılması gibi faaliyetlerde bulunurlar. Güney eyaletlerinde bu yönetime karşı beyaz halk direnişte bulunur ve başta Ku Klux Klan olmak üzere çeşitli silahlı direniş örgütleri kurulur.

Tasfiye

1869 yılında başkanlık seçimlerini kazanan Ulysses S. Grant 1870 yılında bölgedeki örgütlere yönelik yoğun tutuklamalarla silahlı direnişin önüne geçse de, güneyde Demokratlar yavaş yavaş yönetimi yeniden ele geçirmeye başlar.[1] Yeniden yapılanma dönemi başarısız olur ve farklı eyaletlerde farklı tarihlerde iktidardan düşen Cumhuriyetçilerin tasfiyesiyle sona erer. 1877 yılında karar altına alınan müdahale ile son Cumhuriyetçi yönetimler de düşer. Bundan sonraki dönemde Anayasal güvence altında olmasına rağmen siyahlara karşı fiilen uygulanan Jim Crow Yasaları ile siyahlar 1970’li yıllara kadar sürecek yeniden toplumsal bir ayrımcılığa maruz kalacaklardır.