İkinci hadis-i şerife geçiyorum:
418/3 (Men hàfellàhe ehàfellàhu minhu külle şey'in ve men lem yehafillâhe ehafehullahu min külli şey') Abdullah ibn-i Ömer ve diğer râvîlerden rivâyet edilmiş bir hadis-i şerif ilâhî bir kanunu bildiriyor. Allah-u Teàlâ Hazretleri'nin kullara nasıl davrandığını nasıl muamele ettiğini gösteren bir hadis-i şerif.
Peygamber SAS Efendimiz diyor ki: (Men hàfellàh) "Kim Allah'tan korkarsa (ehàfellàhu minhu külle şey'in) Allah her şeyi ondan korkutur yâni herkes ondan çekinir ona hürmet eder saygı duyar onun heybeti başkalarının kalbine aklına çöker."
Meselâ bir kimse Peygamber Efendimiz'i görünce tir tir titrerdi bir ay uzaklıktaki mesafadeki düşmanın yüreği hoplardı. Allah-u Teàlâ Hazretleri öyle bir heybet vermişti. Halbuki SAS Efendimiz insanların en güzeliydi en nurlusuydu en tatlısıydı en merhametlisiydi. Ama Allah'tan çok korktuğu için Allah da herkesi ondan korkutuyor herkes ona karşı saygı duyuyordu.
Bir mü'min Allah'tan niye korkar Allah güzel olduğuna göre her şeyi güzel olduğuna göre "Lütfu kahrı güzel neylerse güzel eyler." dediğimize göre insan Allah'tan niçin korkar? Allah'ın rızâsına aykırı bir iş yapıp rızâsını kaybetmekten kahrına uğramaktan lütfundan mahrum kalmaktan rahmetinden uzak düşmekten korkar. Bu korku normal ve tabii...
Allah korkusu her türlü hayrın kaynağıdır dürüst hareket etmenin esâsıdır kaynağıdır. Bir insan Allah'tan korktu mu doğru söyler yanlış söylemez. Allah'tan korktuğu için hesaba çekileceğini bildiği için günah işlemekten kaçınır yalan söylemekten kaçınır hakkı söylememekten kaçınır Kur'an'ın ve sünnetin emirlerindan aykırı iş yapmaktan kaçınır... Bu Allah korkusu onun için hikmetin kaynağıdır başıdır. İnsan Allah'tan korkarsa her sözü ölçülü bilge hakim mütefekkir feylesof bir insan olur.
Onun için Allah'tan korku insanın yüreğinde yer etmeli!.. Seven insan aynı zamanda korkan insandır sevgilisinin sevdiğinin lütfundan mahrum kalmağa dîdarından uzak kalmağa korkar.
Bir insan Allah'tan korktu mu Allah ona heybet veriyor. Neden? Adam dürüst paraya aldanmıyor hakkı söylüyor hiç kimseden korkmuyor hapisten korkmuyor îdamdan korkmuyor cezâdan korkmuyor yalnız Allah'tan korkuyor; onun için her şeyi doğru düzgün söylüyor. O zaman kötü insanlar ondan korkar: "Allah Allah! Bu dürüst adam sağı solu belli olmaz neme lazım biz bunun karşısında ayağımızı denk alalım ciddî olalım dikkatli olalım hata yapmamağa gayret edelim!" filan derler.
Bu Allah'ın ilahî bir kanunu sadece insanlar üzerinde değil başka mahluklar üzerinde de Allah onun korkusunu yerleştirir. Bir ilginç hadis-i şerif daha önceki konuşmalarımda geçmişti. Abdullah ibn-i Ömer'in bir çöl aslanının üzerine cesaretle nasıl yürüdüğünü aslanı kulağından tutup yoldan nasıl çekip kışalayıp dehleyip yolu serbest hâle getirdiğini anlatmıştım.
Medine'de herkes dışarı çıkmaktan korkuyormuş. Hazret-i Ömer'in oğlu Abdullah RA sormuş:
"--Ne bekleşiyorsunuz burda?.."
Demişler ki:
"--Medine'den ayrılacağız kabilemize yerimize yurdumuza gideceğiz ama baksana ilerde bir çöl aslanı görünüyor saldırır diye gidemiyoruz."
Onun üzerine Abdullah ibn-i Ömer onun yanına kadar yürümüş aslan ona bir şey yapmıyor... Kulağından tutmuş sürüklemiş kışalamış. Ondan sonra da insanların yanına gelmiş demiş ki:
"--Buyrun yolu serbest hâle getirdim geçin! (Sadaka rasûlüllàh) Rasûlüllah ne kadar hikmetli ne kadar doğru buyurmuş. Ondan duymuştum ki: 'Bir insan Allah'tan korkarsa her şey ondan korkar.' demişlerdi."
Ama Allah'tan korkmazsa... Şimdi bu hadis-i şerifin devamına geçiyor:
(Ve men lem yehàfullàh) "Kim Allah'tan korkmazsa..." Allah'tan korkmayan ne yapar? Günah işler Allah'ı düşünmez cezâyı düşünmez ahireti düşünmez mahkeme-i kübrâyı düşünmez. Dünya menfaati için keyfi için zevki için nefsi için şeytana uyduğu için kötü zararlı şeyler işler. O zaman (ehàfehullàhu min külli şey') "Allah onu her şeyden korkan korkak ürkek bir insan haline getirir endişeli olur." Yâni adam sağında solunda arkasında "pat" diye bir ses gelse hemen döner:
"--Eyvah beni vuracaklar mı eyvah bir şey olacak mı?..."
Biliyoruz çete reisleri de böyle heyecandan şeker hastası olurlarmış gerilimlere düşerlermiş. Neden?.. "Her an bir hücuma uğrayabilirim!" diye her şeyden korkuyor. Ama Allah'tan korktu mu; her şey ondan korkuyor o kimseden korkmuyor sırf Allah'tan korkuyor. Allah'tan korkmadı mı; bu sefer her şeyden korkan uyurken endişe eden bir kimse hâline gelir. Bu da hayatı zehir eder. Yâni hayat biraz huzurlu yaşamak içindir gönlüce keyfince murâdınca yaşamak içindir. Her an korkular içinde olan bir insanın hayatı zehir olur.
Meselâ deniliyor ki: "Bir insanın unutması da bir nimettir." Çünkü insan unuttuğu için her an cehennemi hatırlamıyor ahiret azaplarını hatırına getirmediği için rahat uyuyor. Eğer insanoğlu ahirette ne kadar büyük bir hesaba çekileceğini; cezâlı günahkâr insanlar için ne kadar büyük azaplar hazırlanmış olduğunu bilseydi ağzının tadı kalmazdı. Yâni kendisine cehennemden bir sahne rüyasında gösterilse aklını oynatır artık bir daha hayatta yüzü gülmez; veyahut cennetteki bir nimeti görse dünyaya metelik vermez hep onu ister. Devamlı korku da insanı hasta eder doktorların söylediği bir husus; hayattan hiç bir tat almaz hiç bir şey yapmaz.

Demek ki hayatta hepimizin iyi müslüman olarak sadece Allah'ın rızâsını düşünmesi lâzım sadece Allah'tan korkması lâzım Allah'tan gayriden korkmaması lâzım!.. Bizim Abdül'aziz Hocamız (Rh.A) hocamız Mehmed Zahid Efendi KS'in arkadaşı ve ondan önceki selefi; mübarek dermiş ki:
"--Biz Allah'tan korkmayanlardan korkarız; yâni insan Allah'tan korkmadı mı onun akibeti fenâ olur da onun için üzülürüz. Ölecek gidecek fenâ durumlara düşecek yazık olacak ona diye korkarız." dermiş.
Onun için bizim Allah korkusunu zihnimize yerleştirmemiz lâzım! Allah'ı bildi mi insan hem Allah'ı sever hem de Allah'tan korkar. Sever çünkü her türlü güzelliği yaratan Allah... Yerleri gökleri çayırları çimenleri çiçekleri meyvaları nimetleri hikmetleri ibretleri yaratan Allah... Her şeyi güzel olduğu için müslüman Allah'ı sever. Yâni iyi bir mutasavvıf iyi bir s™fî ârif bir kimse her şeye baktığı zaman zevkten zevke halden hâle geçer çok memnun olur. Her şeyde bir ibret görür bir güzellik görür her şeyde Allah'ın güzelliğini temaşâ eder.
Tabii bir korku tarafı olacak: "Allah'ın bu güzel lütuflarından mahrum olurum; Allah'a âsi olursam Rabb'im bana itâb ederse sorgu sual ederse 'Ey kulum ben sana bu kadar nimeti verdiğim halde niye böyle yaptın?' diye sorarsa mahcup olurum." diye korkar. Korkuyu içimize yerleştirmeliyiz. Allah'tan korkarak Allah'ı severek sevgiyle karışık bir korku ile tatlı bir korku ile yaşamalıyız yalnız Allah'tan korkmalıyız.