Alkol vücudumuza alınır alınmaz sindirim kanalında emilip, kana, hücre
dışı boşluklara yayılır ve dokulara dağılır. Alınan alkolün çokaz miktarı(%3)
solunan havayla, idrarla ve tükürükle dışarı atılırken, geri kalan miktarı da
kanı ve dokuları yavaş yavaş arıtan karaciğerdeki yükseltgenme yoluyla
atılır. Alkol özellikle karaciğer ve sinir dokusunu bozar.
İvegen Alkoliklik:
İvegen alkoliklik en sık rastlanan zehirlenmelerden biridir. Ölüm tehlikesi
yaratır. 300 gram etil alkolün(yaklaşık 1 şişe viski) 1 saatte içilmesinin bir
yetişkini öldürebileceği bilinmektedir.
Zehirlenme, alkollü içkilerin aşırı ve hızlı içilmesinin hemen ardından
başlar ve sarhoşlukla kendini gösterir. Sarhoşluk durumu önce rahatlık ve
gevşemeyle ortaya çıkan ruhsal bir uyarılma dönemiyle başlar; sonra
saçmalama konuşma tutarsızlığı, duyumsal yanılsama, dikkat, yargı ve
bellek yitimi, yön şaşırma, bilinçsizlik gibi değişik düzensizlikler ortaya
çıkar. Daha sonrada sinir sisteminin bozulduğunu gösteren bazı
düzensizlikler görülür: Sarhoş sendeler, iyi görmemeye, bazen de çift
görmeye başlar; acıya ve soğuğa karşı duyarsızlaşır.
Daha ileri bir düzeyde ortaya çıkan alkol komasında, hareket etme ve
duyarlılık kesin olarak ortadan kalkar; nabız atışları yavaşlayıp zayıflar;
beden ısısı normalin altına düşer: Bu durum ölüme yol açabilir. Genellikle
alkol komasını derin bir uyku dönemi izler; sonra, karaciğerin iyi
çalışmadığını gösteren sarılık ve sindirim bozukluğu ortaya çıkar. Alkole
dayanıklılık kişiye göre değiştiği için, sarhoşlukta çeşitli biçimlere bürünür.
Alkolün kişiyi etkileme derecesi, kişilerin bedensel ve ruhsal sağlık
durumlarına, beden ağırlıklarına, sindirim koşullarına göre değişir. Arı
alkol, yoğunluğu azaltılmış alkolden daha zararlıdır. Ayrıca, aç karnına
içilen alkol, yemek sırasında içilen alkolden daha etkili olur.