Ak ve Kara

Apaydınlık bir dönem, kol kol gezen güneşler,


Semâda yüzüp giden kehkeşânlara inâd.

Her bucağı İrem
Bağları’na denk o günler,

Gök kuşağı gibi zafer tâklarıyla âbâd...

Sonra bir kâbuslu devir ve aranan dünler

Firavunlaşdı herkes firavundan da
berbâd.

Harâb oldu her taraf, soldu çiçekler, güller,

Bülbülün dilinde
dinmeyen yeisli feryâd.

Gökler gamlı, bulutlar küskün, kurudu göller,

Virânelere döndü her yan, simsiyah eb’âd.

Yine rüyâlarda kor, tütüyor
eski günler

Mışıl mışıl döl yatağında milletçe murâd...

paylaşım için teşekkürler..