ADAM TESTİ (Draw-a Man: Test du Bonhomme) Florence L. Goodenough tarafından 1925 senelerinde Amarika,’da ortaya atılan bu test,zekanın psikometrik kıymetlendirilmesine dayanır ve çocuklara çizdirilen ‘Adam’ resminin elemanları incelemek suretiyle onların zihni inkişafları tetkik edilir. Bu test Fay’ın ‘Yağmur Altında Dolaşan Kadın’ ve Prodhommeau’nun ‘Resim Kopya Ettirme’ testlerine çok benzer; onlar gibi zekanın bir kısmını ölçmek suretiyle bütüne varmak gayesini güder. Goodenoug evvela yaptığı bazı araştırmalar sayesinde çocuk resimlerinin 51 unsurunu tayin etmiştir. Bişlahare New Jersey’de 4-10 yaş arası dört bine yakın çocuk üzerinde testini testini tatbik etmiş,bunlardan yaşlara göre normlar hazırlamıştır. Bu çalışmalar esnasında testinin güvenirliğine tesir etmesi muhtemel,artistik kabiliyet,insan resmi üzerinde mümarese,cinsiyet farkı gibi faktörler üzerinde durmuştur. Ayrıca Goodenough,testini Binet-Simon,Ordu Alfa ve Traube testleriyle korelasyonlarını hesaplamıştır. Bu çalışmalara ayrıca test tatbik edilen çocukların zekaları hakkında öğretmenlerden kanaatleri sorulmuş ve bu son faktörde göz önünde tutulmuşlar. ‘Adam testi’ hem ferdi hem de kolektif olarak tatbik edilebilen bir testtir. Tatbikatı hususunda Goodenough,’Mesurement of intelligence by Drawings’ adlı kitabında aşağıdaki tavsiyelerde bukunmaktadır. Teste başlamadan evvel odada veya sınıfta,resimli kitap ve tabloları çocuklara ilham vesilesi teşkil etmeyecek şekilde tertiplemedir. Her çocuğa muayyen bir ebatta bir yaprak kağıt verilmeli ve renkli olmamak şartıyla bir de kalem tedarik etmelerini söylemelidir. Bütün bu hazırlıklar bittikten sonra çocuklara test hakkında talimat verilir. Talimatta: ‘bu kağıt yaprağı üzerine bir adam resmi yapacaksınız. Elinizden geldiği kadar,en güzel resmi yapınız. Size istediğiniz kadar zaman veriyorum; büyük bir itina ile çalışınız. Buranın erkek ve kız çocuklarının, diğer okullarınkinden daha güzel resim yapıp yapmadıkları öğrenmek istiyorum. Eğer dikkatli olur,iyi çalışırsanız,bakınız ne güzel resimler yapacaksınız.’ Denir. Çocuklar resmi yapmaya koyuldukları zaman,tecrübeci sınıfta,fazla dikkati çekmeyecek bir şekilde dolaşır ve talimatın bütün çocuklar tarafından yerine getirilip getirilmediğini kontrol eder; eğer aralarında resme başlamaya tereddüt edenler varsa, onlara cesaret verici mahiyette ikazda bulunulur. Bu gibi izah ve teşvikler: ‘ çok güzel çalışıyorsunuz, bu yaptığınız resimler çok güzel..., vs.’ gibi sözler şeklinde olmalıdır. Hiçbir surette resimleri tenkid etmemeli ve çocukların dikkatini resimde unuttukları veya ihmal ettikleri herhangi bir hususa çelmemelidir. Bu ihmal edilen kısımlar ne kadar mühim olursa olsun çocuklar tarafından sorulan sorulara daima: ‘ elinizden geldiği kadar yapınız’ şeklinde cevaplandırmalıdır. Yalnız tecrübeci çocuğun tesir altına kalabileceği ikazları yapmamakla kalmayıp çocuklardan gelen telkinlere de mani olmalıdır çocukların resimlerini birbirlerine göstermesine müsaade edilmemeli, yüksek sesle resmini tefsir edenlere mani olunmalıdır. Tecrübeci tarafından böyle bir tedbir alınmadığı taktirde, çocuk: ‘ Yaptığım adam resmine, bir şapka koyuyorum ’ yahut ‘ adama büyük bir pipo ilave etsem ?’ gibi yorumlamalarda bulunur ki bu da hem diğer çocuklara ilham kaynağı teşkil edebileceği gibi,daha çok dikkatlerini dağıtmaya vesile olur. Tecrübeciler şunu hiçbir zaman unutmamalıdır ki, testin kıymete haiz olması için bütün çocukların, teste azami gayreti sarf etmeleri lazımdır. Buna erişebilmek için,tecrübecinin başından sonuna kadar tatlı ve sempatik bir tavır takınması,çocukları ürkütmemesi lazımdır. Bir diğer hususta,testte çok acele eden çocukların heveslerini kırmadan biraz daha yavaş ve dikkatli olmaları için ikazda bulunmaktır. Bu testte zaman tayin edilmiş değildir,fakat umumiyetle bütün çocukların bitirmesi için 5-10 dakika kafi gelir. Eğer aralarında bir kaçı tamamen bitirmemişse,diğerlerinin resimleri toplanır ve onlara bitirmeleri için gereken zaman verilir.