Acı.

Acı

Zamanla her şey geçer demişti bilge adam
Bitmezler biter olur bir süre sonra...
Artık sabahlara ulaşmaz olur gecelerin,
Töre gibi sahiplendiğin aşkın yok olur.
"Yaşarken mi daha çok acı çekiyoruz,
Yaşadıktan sonra mı?.." dedi,
Ve sustu günlerce konuşmamacasına...

"Yaşadıktan sonra" dedim,heyecanla.
Beni duymuyor gibiydi.
Boynunu büktü.
Gözlerini kapadı o her zamanki ağırbaşlılığıyla...

Düşüncelere daldım.
Geçmişe gittim yıllar sonra yeniden...
Bendeki o hiç bitmemişti.
Ama ya ondaki ben?
Silinip gitmişti, belki de,
Sadece hayatından geçen biriydim.
Sadece bu...

Değişmişti içimde,
Bir alışkanlık olmuştu bende
Bunca senede...
Aslında iyi de olmuştu.
İçim rahat,
Onu kaybetme korkusundan uzak...
Yanımda taşıdığım maskottan farksızdı artık.

Onsuz ilk günlerim geldi gözümün önüne.
Uykusuz gecelerim,
Bir sigara elimde; tek dert ortağım...
Açılmayan telefonlarım...
"Allah’ım neydi günahım?"
Nağmeleri beynimde dolaşan...
Aşkımın ve mantığımın önüne geçen gururum,
Ama en önemlisi sensizliğim...

Değiştin artık...
Karanlık odada hayallerimdeki yüzün,
Güneşin önündeki siluetin oluverdi.
Elimdeki kadehi "sen, sen" diyerek
İçtiğim günler bitti..
Aşkın benden uzaklaştı, senin gibi...
Sonsuz aşkının bittiğini anladığım an,
Lanet ettim kendime...
Çektiğim tarifsiz acıları,
Benden ayrılmayan çaresizliğimi,
Düşündükçe defalarca tekrarladım;
"Lanet olsun bana, hak ettim bunları" diye...
Senin mutluluğun için çektiğim acıları
İçimden atarcasına...

Tam bu sırada doğruldu bilge adam;
"Buldun mu cevabı?" dedi.
"Yaşarken" dedim sessizce...
Küçük bir tebessüm oluştu,
Yaşadığı acıların aynası, kırışmış yüzünde...
"Akşam oldu." dedi. Gitmeliyim...
O da herkes gibi yaptı,
Arkasına bakmadan çekip gitti...

Gökhan Ağrı