Bir iki dem keder yeter biraz da biz de gülelim
öyle uzağa gitmek olmaz olursa bizde gelelim
ne fark eder nasılsa ektiğin teker teker
biçilecek sonunda gözden hayırlı gülmeler
haydi para peşin koy artık aşkı cebime şerbetim
adınla ekilecek bi içki mezelerim rapim ve dilimin arka tarafı çok vahim
helalim olsa bakmam anlaşılmamış nasılsa gördüğüm hayalim
akıtılacak ne kaldı gözlerimde yaş mı bıraktın
vedası kusura bakma ama sen bu kez çok abarttın
mutluluk dahim değil ki bunu da bilmen gerekirdi
gördüğün şeyler seraptı ben değil sen yanıldın
benim için ne varsa kalpte anla senin içinde aynı
bunun için mi bunca tafra inan ki çok bayattı
haddim değil affet beni
doğruluk mu esaret mi
ben cevabı bulamazdım tanrım yardım etmeseydi


nakosavaş)
buhranım buruk zaferse zalim
ben yeminli yaver sen hercahi hain
binlerce kulaç atsan olamazsın alim
söylesene hayatta kim değil ki hokkabaz


verse 2(savaş)

Raks eder bu çılgın arzu kan revan gününde issim
kıskaç altı tablarım zamanda çıkmaz açık ki
yaklaşım önemli tahtına çık kalbim
boş sebeple yaptığın bu dişiye hükmeden kim
bir benim adım siyahtı yoluma koydum bu başta
bir kele terim silinsin emek verdiğim bakışla
susuzluk içimde cinnet oldu ta derinde
neden kalbin yerinde yok sorarım sana
minnet duymalı kimisi daim sadık zor koşulda
bak pozun inatla pek kötek sonun kanımca
ızdırapta yüreğim var mı acıya derman ellerinde çok cocuk
tavırlarım küçük bozuk ve yaş
peş bihayli sözleriyle eşit düşer ki kurşun
sonuçta çırpınır durur ki hallerimse muzip
feat kalır cebim müzikle aynı kanda
sorunlu yordamımda aç kalır gururum
kor alev sönerse birgün içine düştüğün bu zorda
yanında olmamanla sevgim işim bitti kavram
savaş verdi bedeni en sonunda razısıyla
kaç ve kurtul mutluysan şimdi uzaklarda

nakosavaş)
buhranım buruk zaferse zalim
ben yeminli yaver sen hercahi hain
binlerce kulaç atsan olamazsın alim
söylesene hayatta kim değil ki hokkabaz