Padişah,daha önce hiç deniz yolculuğu yapmamış bir köle ile aynı gemide yolculuk yapıyordu.Köle korkudan titriyor, bir türlü sakinleşmiyor, vaveylası ile herkesi huzursuz ediyordu. Padişahın keyfi kaçmıştı. Bir adam öne atıldı:
 - İzin verirseniz onu sakinleştireyim dedi. Padişah:
 -Ne yaparsan yap, yeterki şu adamı sustur, dedi adama...
Adam, kölenin atılmasını istedi.Bağırıp çağıran köleyi suya attılar. Birkaç defa batıp çıkan köle:
 -Boğuluyorum, imdat! diye bağırmaya başladı.
Köleyi yakalayıp, gemiye çıkardılar. Bir köşeye bıraktılar. Köle artık sessizce oturuyordu. Padişah, adama, niçin öyle yaptığını sordu. Adam:
 -Gemide huzur ve güvenin farkında değildi, dedi. Suya düşünce değerini anladı.

hmm   cok farklı bi bakış acısı güzelmiş emegine saglık

Sağol.

teşekkürler

şükret ve iste çok güzel bir sözdür bu.